Παρέμβαση στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου #ENVI στα πλαίσια της ανταλλαγής απόψεων με τον κ. Janez Lenarčič, Επίτροπο για τη Διαχείριση Κρίσεων, σχετικά με το ρόλο της ευρωπαϊκής πολιτικής προστασίας απέναντι στις φυσικές κλιματικές καταστροφές.
Ακούσαμε νωρίτερα σήμερα σε αυτήν την αίθουσα από την #IPCC ότι είναι επιστημονικά βέβαιο ότι αναμένονται πιο συχνά και πιο έντονα καιρικά φαινόμενα του είδους που συνηθίζαμε να λέμε ακραία. Περισσότερη ζέστη για περισσότερο χρόνο, περισσότερες ξηρασίες και περισσότερες πυρκαγιές στη νότια Ευρώπη, περισσότερες βροχές και περισσότερες πλημμύρες στη Βόρεια Ευρώπη. Βιώσαμε ένα καλοκαίρι κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής καταστροφής ακόμη και σε χώρες με υπερσύγχρονη δημόσια υποδομή και ικανότητες πολιτικής προστασίας. Είναι πλέον προφανές σε όλους ότι, όπως και στην πανδημία, κανείς δεν είναι ασφαλής, εκτός εάν όλοι είναι ασφαλείς από τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Στη χώρα μου κάηκαν 1.500.000 στρέμματα παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός μας χαρακτήρισε ό, τι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Είμαστε τότε αβοήθητοι σε αυτήν την καταστροφή που προκαλούμε εμείς;
Όπως καθιστά σαφές η έκθεση της IPCC, αυτές οι καταστροφές δεν είναι φυσικές. Δεν είναι πράξεις του Θεού, είναι πράξεις ή μάλλον αδράνεια των κυβερνήσεων για να προσέξουν την επιστήμη και να ενεργήσουν για να προσαρμοστούν και να μετριάσουν.
Το κλίμα δεν είναι πλέον ανωτέρα βία, είναι μία κατάσταση ανάγκης για τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις μας να εκτελέσουν το βασικό μας καθήκον: να προστατεύσουμε τη ζωή, την υγεία και τις περιουσίες των ανθρώπων μας.
Αποφασίσαμε ότι η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να εγγυάται την κλιματική δικαιοσύνη, ώστε να μην μείνει κανείς πίσω και δημιουργήσαμε τον μηχανισμό δίκαιης μετάβασης. Το ίδιο πρέπει να ισχύει για τους ανθρώπους των οποίων η ζωή καταστρέφεται από τα αποτελέσματα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.
Στη χώρα μου έχουμε τους πρώτους κλιματικούς πρόσφυγες. Ή μήπως να τους αποκαλούμε μετανάστες; Τί σημαίνει η Δίκαιη Μετάβαση για αυτούς;
Ζούμε σε μια έκτακτη ανάγκη για το κλίμα και χρειαζόμαστε πολιτικές και πόρους για να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα των κοινωνιών μας. Μέχρι να το κάνουμε αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για την ταχεία αποκατάσταση της φύσης και των υποδομών μετά από μια κλιματική καταστροφή και την κοινωνική αποκατάσταση των πολιτών που πλήττονται από αυτήν.
Σκέφτεστε να δημιουργήσετε ένα κλιματικό ταμείο δίκαιης προσαρμογής, για τον εξορθολογισμό των διαφόρων χρηματοδοτικών εργαλείων όπως τα ταμεία συνοχής και αλληλεγγύης για να διασφαλίσετε ότι τα θύματα της κλιματικής καταστροφής δεν θα μείνουν πίσω;
Δεν υπάρχει τέτοιο εργαλείο στη νέα μας στρατηγική προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και αυτό δεν αφορά τον όγκο της χρηματοδότησης αλλά τη δομή.
Πιστεύετε ότι η Ένωση χρειάζεται μια μόνιμη δύναμη πολιτικής προστασίας άμεσης δράσης για την κλιματική καταστροφή για να αντιμετωπίσει τη νέα κανονικότητα και φυσικά για λόγους διαλειτουργικότητας και ανάπτυξης;