Τοποθέτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο σχετικά με την αύξηση των λοιμόξεων και τις ελλείψεις των φαρμάκων στην Ευρώπη.
Η πανδημία #Covid19, απέδειξε ότι το αόρατο χέρι της αγοράς το “μικρό κράτος” και η χρόνια αποεπένδυση από την κοινωνία και τη δημόσια υγεία είναι ανεπαρκή στη αντιμετώπιση κρίσεων δημόσιας υγείας. Απέδειξε ότι οι δημοκρατικές κυβερνήσεις μπορούν και οφείλουν να λάβουν ριζοσπαστικά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας και ανέδειξε την ανάγκη για μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική δημόσιας υγείας.
Τρία χρόνια μετά, αντίθετα, παρατηρούμε ακόμα μεγαλύτερες ελλείψεις σε πρώτες ύλες και συνεπώς σε σκευάσματα, φαινόμενα απορρύθμισης στην αγορά του φαρμάκου και σοβαρά πλήγματα στη δημόσια υγεία με μαζικές παραιτήσεις προσωπικού και έλλειψη πόρων.
Σήμερα χρειαζόμαστε ένα πραγματικά ευρωπαϊκό σχεδιασμό στον τομέα της υγείας, στη βάση της προσέγγισης «Μία υγεία» στο πνεύμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, με πρώτο μέλημα την υποχρέωση την προστασία των πολιτών από φαινόμενα αισχροκέρδειας ειδικά σε καιρούς κρίσης, πολέμων αλλά και της κλιματικής κατάρρευσης και της επερχόμενης εξάπλωσης των πανδημιών.
Η Ελλάδα είναι χώρα αναφοράς στην τιμή του φαρμάκου. Το φαινόμενο της εξαγωγής σκευασμάτων προτού καλυφθεί η εγχώρια αγορά, είναι αντικοινωνική πρακτική και οφείλει να απαγορευθεί. Η οικονομική στέρηση του Ευρωπαϊκού Νότου δεν μπορεί να οδηγεί σε στέρηση φαρμάκων από τους πολίτες του νότου και ειδικά τα παιδιά σε μια ενωμένη Ευρώπη της αλληλεγγύης.