Ασχολούμαι με το ζήτημα της κλιματικής κρίσης αρκετά χρόνια πια και συνεχίζω να απορώ γιατί υπάρχει Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Το περιβάλλον στην πραγματικότητα δεν έχει κανένα πρόβλημα, γιατί θα έρθει σε μια νέα ισορροπία μετά από εμάς. Το πρόβλημα είναι οι πολιτικές που ακολουθούμε, οι οποίες οδηγούν ολοταχώς σε έναν πλανήτη αφιλόξενο για τον άνθρωπο, πέρα από την ικανότητα προσαρμογής μας.
Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η ποιότητα ζωής που μας επιφυλάσσεται και η εκτίναξη των ανισοτήτων όχι μόνο λόγω της κλιματικής κρίσης αλλά και λόγω της διαδικασίας μετάβασης. Το ζήτημα της βιοποικιλότητας, για παράδειγμα, δεν αποτελεί «φετιχισμό» αλλά προστασία από τις απειλές που μας επιφυλάσσει η διατάραξη της ισορροπίας της φύσης, φρικτό παράδειγμα της οποίας αποτελεί η πρόσφατη πανδημική ζωονόσος.
Η Ευρώπη ήταν πάντα ανθρωποκεντρική. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία απαντά σε ένα σύνολο πολιτικών θεμάτων εν μέσω κλιματικής καταστροφής μέσα από τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης μας με τη φύση και την αγορά, σεβόμενη τα όρια του πλανήτη, ενισχύοντας τελικά τη δημοκρατία.
Από το αφιέρωμα της Lifo:
https://www.lifo.gr/european-lifo/eu-green-deal/logoi-poy-i-eyropi-simainei-periballon?fbclid=IwAR2VVdkO6VPhY_tgftoXmELRM_YQgZOvaGqTXtcJ4ft48dLFo2V8lxspwxo