Χθες στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πραγματοποιήθηκε συζήτηση αποκλειστικά για τη χώρα μας σε σχέση με τα συστήματα παρακολούθησης και το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator.
Το πρώτο συμπέρασμα από τη συζήτηση ήταν δυστυχώς πως η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς αμφιβολία πια στο κάδρο των κρατών που παραβιάζουν τις αρχές του κράτους δίκαιου. Η προσήλωση σε αυτές τις αρχές, τις μόνες που αποτελούν απαραβίαστο συνεκτικό ιστό στην Ένωση μας, ελλείψει ενός ενωσιακού συντάγματος, δεν αφορούν μόνο τις παρακολουθήσεις αλλά και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου στα σύνορα, την αστυνομική βία, τις διώξεις δικαστικών λειτουργών και δημοσιογράφων, την καταστρατήγηση της ελευθέριας του τύπου και πολλά άλλα για τα οποία ελέγχεται και η χώρα το τελευταίο διάστημα.
Ο αρμόδιος Επίτροπος Didier Reynders κατά διάρκεια της συζήτησης δήλωσε εμφατικά το προφανές, πως το απόρρητο των ιδιωτικών επικοινωνιών οφείλει να είναι απαράβατο, εκτός από σπάνιες εξαιρέσεις που άπτονται της εθνικής ασφάλειας, κάτω από πολύ αυστηρές δικαστικές δικλείδες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε ένα κοινό ορισμό για το τι συνιστά εθνικό συμφέρον και ποια πρέπει να είναι αυτή η δικαστική διαδικασία για να αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών, ούτως ώστε να προστατεύονται οι πολίτες από όσες κυβερνήσεις κάνουν κατάχρηση των εργαλείων που έχουν στα χέρια τους.
Το δεύτερο βήμα αφορά την ανάγκη δημιουργίας μητρώου και κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τον έλεγχο όλων των εταιρειών που παράγουν, εκμεταλλεύονται, ενοικιάζουν, ή πωλούν κατασκοπευτικό υλικό παρακολούθησης.
Σε ό,τι αφορά την ελληνική κυβέρνηση, αν πραγματικά θέλει να βγάλει τη χώρα από το κάδρο των χωρών που δεν σέβονται τους κανόνες του κράτους δικαίου, θα πρέπει να προχωρήσει σε αυτό που, για την ώρα, προσχηματικά υποσχέθηκε, δηλαδή να ρίξει άπλετο φως στην υπόθεση. Αυτή η απόφαση είναι αποκλειστικά στο χέρι του Πρωθυπουργού, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη που αντικειμενικά έχει ως ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, αλλά και όσες προκύπτουν από τον διορισμό του κ. Κοντολέοντος, αλλά και τις αρμοδιότητες Δημητριάδη.
Ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, έχει την αρμοδιότητα και οφείλει να άρει την έωλη υποχρέωση του απορρήτου προκειμένου η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής να μπορέσει να απαντήσει στα ερωτήματα που παράγουν πολιτική τοξικότητα και να αφαιρέσει τις σκιές που έχει επιτρέψει να βαρύνουν τον αρχηγό του τρίτου κόμματος της ελληνικής βουλής και συνάδελφο κ. Νίκο Ανδρουλάκη. Να απαντηθεί δημόσια δηλαδή, αν η κυβέρνηση θεωρεί τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ πράκτορα ξένων υπηρεσιών, ώστε να θεωρείται νόμιμη και τεκμηριωμένη η παρακολούθησή του. Τέλος, σε αυτή τη διαδικασία, είναι απαραίτητο να ελέγξει τις εμπλεκόμενες εταιρείες με ελληνικό ΑΦΜ, τις συμβάσεις τους με τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας και τη σχέση τους με το στενό του περιβάλλον.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα ζήσουμε όλοι το «μύθο» των συνάδελφων της ΝΔ, μίας Ελλάδας της ΕΡΕ, του παλατιού και των «εσωτερικών εχθρών».
Comments